donderdag 2 november 2006

DDR-indoctrinatie in Nederland?

Balkenende, de (nog) Nederlandse zetbaas van de neoliberale internationale, heeft een plannetje bedacht om onze kinder nóg jonger te indoctrineren. Hij vindt dat ze al vanaf de leeftijd van drie jaar verplicht moeten leren spelen: hij noemt dat 'speelplicht'.

Ook Mark Rutte, de momenteel nummer één van Balkende's medeplichtigen, heeft al te kennen gegeven dat kinderen van drie jaar naar 'school' moeten om te voorkomen dat ze taalachterstand krijgen.

Ik zie het al helemaal voor me: ze kunnen zo in Jip-en-Janneke taal geïndoctrineerd worden over de zegeningen van het kapitalisme, over hoe geweldig het is als je een grote pop (of spelletjescomputer) hebt. Het 'spel' bestaat ongetwijfeld uit elleboog-oefeningen, want tenslotte moet iedereen voor zichzelf zorgen in de neoliberale heilstaat. Misschien kunnen ze daarbij nog gebruik maken van boekjes uit het katholieke en christelijke onderwijs uit de jaren vijftig, misschien nog uitgebreid met moderne onderwerpen, zoals medailles die de meester (die natuurlijk geen echte meester is, maar een agent van de CDASI) het beste informeren over ouders en anderen die stoute dingen zeggen over het kapitalisme.

Een evenwichtige, solidaire samenleving, die op menselijke normen en waarden is gebaseerd, vereist een andere politiek dan de nep-christelijke normen en waarden van Balkende, die tenslotte een Betuwelijn en straaljagertjes belangrijker vindt dan zieken en ouderen en die op grond van een mensonwaardige wetgeving politieke vluchtelingen na lange jaren alsnog verjaagt (zonder zich druk te maken over hun lot of over dat van hun kinderen).

Eigenlijk wil ik al lang geen woorden meer vuil maken aan de walgelijke politiek, die al begonnen is onder het bewind van Lubbers en die via het slijmerige régime van Wim Kots de weg bereidde voor het -tot op heden- dieptepunt in de Nederlandse politiek sinds de Tweede Wereldoorlog. Ik hoop dat ik niet de enige ben, zodat we na de verkiezingen van 22 november de gruwelijke periode van Balkenende & Zalm definitief kunnen wegschrijven in de zwartste hoek van de Nederlandse geschiedenis. Het zou mooi zijn wanneer deze periode blijvend in het geschiedenisonderwijs aan bod komt als afschrikkend voorbeeld van hoe het niet moet, net zoals in Nederland de Tweede Wereldoorlog nog steeds zowat hét onderwerp is in de geschiedenisboeken (en trouwens ook in de filmografie).

Geen opmerkingen: