vrijdag 1 juli 2005

Holle woorden klinken het hardst

De Raad voor Verkeer en Waterstaat vindt dat de geluidsnormen voor Schiphol moeten worden verruimd, want dan kan Schiphol groeien, en dat is dan weer goed voor de werkgelegenheid in de Randstad en voor de economie in Nederland. (NRC/Handelsblad van gisteren).

Volgens deze ministeriële denkcontainer moeten de geluidsnormen niet opgerekt worden, maar flexibeler gemaakt worden. Vooraf moet bekend zijn waar en wanneer de grootste hinder kan ontstaan. (Als het vooraf bekend moet zijn, lijkt het toch niet zo flexibel...).
Schiphol moet ook 'eerlijker' zijn tegenover de omgeving en de overlast moet worden geconcentreerd over 'nog vastere vliegroutes' ('flexibel', zeiden ze toch?), waardoor bepaalde buurten relatief veel gehinderd worden. Daarvoor moeten dan maar woningen gesloopt worden met een goede uitkoopregeling...

Waar gaat het nu uiteindelijk allemaal om? Uiteraard om de bankrekeningen van de aandeelhouders en de managers van Schiphol.
Dat smoesje van die werkgelegenheid hebben we intussen al té vaak gehoord. Ook de aanschaf van die straaljagertjes (die door Mat Herben doorgedrukt is) zou voor werkgelegenheid zorgen, en ik geloof niet dat daar al veel van terecht is gekomen (ik hoor trouwens helemaal niks meer over die bestelling. Dat zal wel betekenen dat het allemaal veel meer geld kost dan Mat ons wijsgemaakt heeft, ongetwijfeld na influistering door Dick Chaney).

En zelfs áls er ooit ergens meer werkgelegenheid zou ontstaan, worden er geen nieuwe arbeidsplaatsen gecreëerd, maar worden mensen gedwongen tot hogere leeftijd door te werken, of moet de werkweek opgerekt worden (voor hetzelfde salaris ongetwijfeld - dus nog hogere winsten voor de slavendrijvers).
Wie heeft er iets aan dit soort extra werkgelegenheid? Niet de talloze werkloze jongeren; niet de arbeiders, die door de week en/of in het weekend minder vrije tijd overhouden; en ook niet de oudere arbeiders, die nog meer risico lopen zich dood te werken voordat ze van hun welverdiende oudedag kunnen genieten.

Wanneer de overheid serieus de werkgelegenheid zou willen bevorderen, zou zij juist de werkweek moeten verkorten. In het verleden is dat diverse malen gedaan met positieve resultaten. Ik ben helaas bang dat Balk & Co. weinig kijk hebben op de geschiedenis (uitsluitend op de bijbelse geschiedenis en dan alleen nog vanuit een streng calvinistisch perspectief), en Zalm heeft alleen oog voor het begrotingstekort. Anders zou hij advies inwinnen bij economen, die hem zouden kunnen vertellen dat het in tijden van economische recessie positieve effecten heeft om inflatoir te begroten. Een economie komt dan veel vlugger uit het dal en daarna is het ook veel gemakkelijker de ontstane tekorten op te lossen...

Maar nee, de 'neoliberale internationale' blijft maar op hetzelfde aambeeld hameren (goed voor de werkgelegenheid en goed voor de economie - en wij moeten dan maar impliceren dat het dan ook goed is voor ons). Niet dus, dit soort megalomane plannetjes (net zoals de al bij voorbaat nutteloze Betuwelijn, waarvoor prachtige stukken landschap moesten worden vernietigd, en waarvoor mensen uit prachtige woningen verjaagd moesten worden) is alleen maar goed voor de wegenbouwers (en uiteraard voor de bouwfraudeurs!) en op langere termijn voor de aandeelhouders en voor de managers. Zelfs als hun projecten nooit winst opleveren (zoals maar al te waarschijnlijk het geval zal zijn voor de Betuwelijn) of als ze ooit failliet gaan, zijn zij toch verzekerd van de nodige fraaie bonussen.

Dat tegenwoordig gesproken wordt over neoliberale denkwijzen verandert overigens niets aan het feit dat het nog steeds over doodordinair kapitalisme gaat: vernietiging van materiaal (grondstoffen, energie) en van mensen terwille van de winst van enkelen.

Dat in het hele verhaal van deze Raad voor Verkeer en Waterstaat niet gesproken wordt over de menselijke aspecten van hun veile plannetjes, hoeft niet te verbazen. Daar gaan zij niet over.
Dat er mensen uit hun woningen verdreven worden, daar zitten zij niet mee: het is immers goed voor de economie, en wie kan daartegen zijn?
Dat een veel grotere groep mensen geconfronteerd wordt met een toenemende geluidsoverlast (en een navenante waardevermindering van hun huizen) is ook hun probleem niet: dan hadden ze maar niet in de buurt van een vliegveld moeten gaan wonen.
Wat is echter "in de buurt"? Ik woon toch gauw op 50 km afstand van Schiphol, maar wanneer de wind ongunstig staat, komt er soms elke 3 minuten zo'n herriebak vrij laag overvliegen, en in het hoogseizoen duurt dat tot minstens 01:00 en het begint vaak al vóór 06:00. En bovendien, toen ik hier ging wonen, was er nog geen sprake van dat er een El Al vliegtuig in de Bijlmer zou neerstorten en dat daarna alle vliegroutes omgegooid zouden worden.

In de jaren 1970 was er een prachtige poster van de Aktie Strohalm, waarop een baarmoeder te zien was met daarin een in troebel water drijvende foetus. Het bijschrift luidde: "Voor onze economie zouden we zelfs ons vruchtwater vervuilen" of woorden van gelijke strekking.
In diezelfde tijd, waarin we demonstreerden tegen de kerncentrale in Doel, was er ook een scherpe poster, met een tekst in de geest van "Werkgelegenheid in eigen streek". Op de afbeelding waren koeltorens van de kerncentrale te zien en op de voorgrond stonden broodmagere mensen doodskisten in elkaar te timmeren.
Helaas heb ik deze posters niet meer, want ik denk dat ze veel beter de situatie zouden uitbeelden dan ik met duizend woorden zou kunnen...

Geen opmerkingen: