Verder is het ook een écht Spielberg-einde, met eenzelfde stroperig soort slot als in bijv. E.T. - The Extra-Terrestrial en Close Encounters of the Third Kind, een of andere positieve boodschap, deze keer wel héél erg alleluja.... Bah!
Wat me echter ook opviel, was een opmerking van ene Ogilvy (die op geen enkele manier leek op de Ogilvy uit de roman, "the well-known astronomer") die aan Tom Cruise (die vreemd genoeg steeds met Ray werd aangesproken) vertelde -helaas herinner ik me zijn opmerking niet letterlijk- dat je je moet verzetten tegen een bezetter, omdat de bezetter altijd verslagen wordt.
En dát is typisch iets dat mister Double-Me Bush zich wel in zijn oren mag knopen (en zijn medeplichtigen Blair, Balk e.d. ook).
Nog iets anders, trouwens, wat erg opvallend was: Er was niks meer over van een geordende samenleving, maar het Verenigdestaatse leger hield zich tot het einde toe staande tegen de 'wezens' ofschoon hun wapens geen enkel effect hadden tegen de vechtmachines. De boodschap naar de wereld toe is duidelijk: "Wij zijn -terecht- trots op ons leger en jullie kunnen maar beter uitkijken: 'resistance is futile'"... En de soldaatjes waren wel gespannen en doortastend, maar nooit agressief jegens de vluchtende burgers. Dat hebben we in Irak (en elders) wel anders gezien... maar daar gaat het dan ook niet om landgenoten, die je loon moeten betalen, die je familie kunnen zijn en die je via de rechter kunnen terugpakken!
3 opmerkingen:
Ik was toch al van plan om een jaar of wat geduld te hebben, en te wachten op de (eerste) televisie-vertoning van de film WoW, zoals de rolprent in de wandelgangen ge-hyped wordt, jouw 'recensie' maakt dat ik van de juistheid van die beslissing nog meer overtuigd geraakt ben.
Bovendien wil ik niks te maken hebben met de misselijke kwanten van de scientology-sekte, en vind ik Tom Cruise een uitgelezen voorbeeld van plastic fantastic, een manier van acteren die de mimiek van barbie-poppen naar de kroon steekt.
Je bent toch niet in de overtuiging dat oorlogscreatoren (of andersoortige misselijke creaturen), als ze eenmaal het woord terror gehoord hebben aan iets anders denken als aan terrorisme en hoe ze dat het beste kunnen opzwepen, want dat hebben ze nodig om hun grootste winsten veilig te stellen of, nog liever, te vermenigvuldigen (die uit de oorlogsindustrie, ja, ik wil het wel spellen).
Noem mij gerust cynisch, overtuig me maar van het tegendeel van wat ik hier stel.
Als ik een uitweg wist, zou ik erover vertrekken.
Liever dat dan "voor god en vaderland" als kanonnenvoer te moeten dienen.
Laten Bush, Blair, Balk, Bea, haar zoon Balex en al die andere Blaatkoppen zelf maar het slagveld bebloeden, het zijn tenslotte ook hun oorlogen, zij veroorzaken ze, laten wij ze gewoon verzaken.
Of is dat geen goed Nederlands?
Van de laatste alinea van jouw recensie werd ik pas echt wakker: "de soldaatjes waren wel gespannen en doortastend, maar nooit agressief jegens de vluchtende burgers".
Dat kan in oorlogsachtige situaties namelijk maar één ding betekenen: dan waren er vast veel marketentsters met de troepen meegegaan, om als gespreide spanningverlichtster te dienen.
Daar zit dan waarschijnlijk ook meteen de verklaring voor het stoffige gedoe dat zoveel gekreun opleverde, en dat steeds net buiten het blikveld gehouden werd (het stof niet, maar de activiteiten wel).
Als er namelijk maar iets van te zien was geweest, had de filmrating natuurlijk acuut omhoog geslagen moeten worden, dan was de film niet voor 12 jaar en ouder geweest.
Met bloederig en grof geweld mag je zelfs peuters al lastigvallen, maar blóót, en wat daarmee gedaan kan worden, néé, dat is uitsluitend voor lichamelijk volwassenen in hun eigen huwelijksbed.
De gedachte alleen al, ik sla maar snel een kruis om het gevaar helemaal af te zweren.
Een reactie posten