maandag 25 juli 2005

Slachtoffer van terreur... of van angstpsychose?

Na de bloedige bomaanslagen in Londen proberen de Londenaars hun leven zo goed mogelijk op te pakken en door te blijven ademen. De politie lijkt nog het meest te lijden aan een angstpsychose. Zo schoten ze enkele dagen geleden op een metrostation iemand dood. Ik dacht altijd dat politie-agenten op de benen van een voortvluchtige schoten, en dat ze niet zouden schieten op plaatsen met veel mensen. Deze man kreeg maar liefst vijf kogels in zijn hoofd, dus er moet gericht op zijn hoofd geschoten zijn.

Jammer, maar helaas, het bleek helemaal geen terrorist te zijn die ze doodschoten, maar een Braziliaan die al enkele jaren als elektriciën in Londen werkte. Hij zou o.a. verdacht zijn geweest omdat hij op een zomerse dag een dikke jas gedragen had, en hij zou niet gereageerd hebben op bevelen om halt te houden.

Volgens een artikel in Trouw van vandaag was de man vanaf zijn huis gevolgd, dus me dunkt dat er toch wel een andere manier moet zijn geweest om hem tot stoppen te dwingen. Het argument dat een niet meteen doodgeschoten zelfmoord-terrorist alsnog zijn springlading tot ontploffing zou kunnen brengen, is in strijd met de opmerking dat hij haltbevelen genegeerd zou hebben. Immers, bij aanhouding zou hij dat ook hebben kunnen doen.
Het is natuurlijk niet netjes om dat te suggereren, maar het zou me niets verwonderen wanneer de betreffende politie-agenten die stopbevelen binnensmonds gepreveld hebben, omdat ze te bang waren voor wat er zou gebeuren als het écht een terrorist was geweest.

En nog iets: kon de vermoorde man de politie-agenten wel als zodanig herkennen? Waren ze in uniform of in burger? Als een of andere onbekende mij op dreigende toon zegt dat ik moet stoppen, doe ik dat ook niet zonder meer!

Uit het verleden van de man blijkt op geen enkele manier iets engs, en de Londense politie heeft haar excuses aangeboden aan de familie, maar geeft toch ook aan dat ze niet kan garanderen dat er niet nog vaker op deze wijze mensen gedood kunnen worden. Ik denk dat de familie wel blij zal zijn geweest met de excuses...

Het wordt hoog tijd dat er eens serieus wordt nagedacht over een andere benadering van dit soort situaties. In Irak waren de Britten over het algemeen nogal terughoudend bij het gebruik van geweld, maar in eigen land lijkt de overheid toch niet zo'n moeite te hebben met 'collateral damage'.

Wat mij overigens ook bevreemdt is waarom deze agenten niet gezien hebben dat de vermoorde Braziliaan geen Pakistaan of Somali was, tenslotte zijn ze voor de metro-aanslagen op zoek naar mensen uit Pakistan en uit de hoorn van Afrika en niet naar Brazilianen...

Al Q'aida zal wel blij zijn: op deze manier hoeven ze zelf geen aanslagen meer te plegen, de doden vallen toch wel: 'Murder by proxy'...

Geen opmerkingen: