In Paraguay zijn gisteren vakbondsleden en boeren begonnen met een reeks acties tegen de hervatting van het privatiseringsproces van publieke bedrijven. De acties zullen tot en met donderdag in het hele land gehouden worden en omvatten demonstraties en wegblokkades.
Intussen is het de bedoeling dat de Kamer van Afgevaardigden donderdag een wetsontwerp behandelt, dat bedoeld is om Wet 1615 te laten vervallen. Deze wet biedt het wettelijke kader voor de omvorming van staatsondernemingen. (ABC Digital van 27 juni).
Hoe lang moet het nog duren voordat in Nederland van enig reëel verzet tegen de desastreuze privatiseringen van start gaat? Het lijkt erop dat de meeste Nederlanders zich alleen maar druk maken over de problemen bij de facturering van Essent of de ellende die sommigen ondervinden bij Chello. Over de ellende bij het spoor in Nederland wordt wel veel geklaagd, maar daar is de constructie zo ondoorzichtig dat veel mensen toch niet verder komen dan klagen over NS, terwijl veel van de problemen (wissel- en seinstoringen, draadbreuk) de verantwoordelijkheid zijn van Prorail, terwijl andere ellende, zoals een vertraagde stoptrein, die systematisch vóór een sneltrein vertrekt, weer op het conto komt van de Verkeers(mis)leiding... en uiteindelijk vallen al deze geprivatiseerde deelbedrijven toch weer onder het ministerie van Verkeer...
Wie meer wil weten over de privatiseringen van het openbaar vervoer, zou eens in Engeland per trein moeten gaan rondreizen: om de paar kilometer een ander kaartje, en soms treinen die wonder boven wonder toch nog met wat roest aan elkaar blijven hangen.
Maar ja, de neoliberale internationale wil het zo, en dan moet het maar zo. Gelukkig zijn er elders toch nog mensen die wél de zin inzien van verzet tegen deze heilloze weg.
Wat mij betreft is er in Nederland maar één ding dat geprivatiseerd mag worden: het koningshuis. Ook daarvan zou de subsidie moeten worden afgebouwd, zoals bij de NS, en om de 6 jaar moet dan een bod uitgebracht worden voor een volgende periode - net zoals bij de commerciële omroep.
Het lijkt me dat met het monarchistische circus toch wel wat geld gevangen moet kunnen worden, bijv. door het verkopen van parafernalia voor de verstokte (had ik toch bijna gezegd: verblinde...) fans, foto's van de nog onbewuste kindertjes, interviews met de nationale watermanager. Die kan trouwens misschien samen met Hoogervorst een plannetje uitwerken om de waterstand omlaag te brengen: wanneer plaspillen niet meer worden vergoed, wordt er minder geplast - en dat levert dan niet alleen geld op, maar ook een daling van de waterstand...
2 opmerkingen:
Met Paraguay heb ik niks, ik ben daar ooit (zo'n jaar of tien geleden alweer) één keer geweest, op doorreis (moest van vliegtuig wisselen, maar het overstappen leek erg op het functioneren van de nederlandse spoorwegen van de laatste tijd: "uw aansluitende vlucht is zojuist vertrokken, de volgende vlucht waarmee u kunt vertrekken is over twee dagen, dat geeft u de gelegenheid om iets van ons mooie land te zien").
Gelukkig werd het hotel betaald door de luchtvaartmaatschappij.
Onder militair escorte werden we (de tien gedupeerden) op de bus daarheen gezet, militairen begeleidden ons het (slecht onderhouden) hotel in.
Diegene die ons inschreef stelde voor dat we het beste in het hotel konden blijven, er was van alles, zelfs een zwembad, maar de hotelkamers riepen wat claustrofobische gevoelens op, dus mijn vrouw en ik wilden toch wel even de benen strekken in de stad.
Vanaf het moment dat we het hotel uitliepen (tot het moment dat we erin terugkeerden) werden we zeer opzichtig geschaduwd: aan de overkant van de straat liep een vaalbleke regenjas met gleufhoed met ons op.
Toen wij overstaken, wachtte meneer even tot wij zo'n twintig meter verder waren.
Even later werd ons gezelschap uitgebreid met nog een gleufhoed aan de andere kant van de straat.
We kwamen verschillende groepjes zwaarbewapende militairen tegen, maar die letten niet op ons (waarschijnlijk omdat we 'in goed gezelschap' waren, bedachten we achteraf).
Een paar straten verder liep de weg wat af, in de verte zagen we een rivier en daar zou het volgens ons wel wat koeler kunnen zijn dan in de dampende en windstille hitte van de benauwde straten. Dus wij liepen die kant op.
Helaas moesten we daarbij langs een ruim van schildwachten voorzien pand en dat werd niet op prijs gesteld door de jonge soldaatjes: een ervan kwam met mitrailleur in de aanslag op ons afgestapt onder het blaffen van wat onverstaanbare bevelen.
Onze aarzeling was voor een tweede waakhond reden genoeg om zijn wapen ook op ons te richten.
De gleufhoeden hadden zich uit het schootsveld teruggetrokken.
Aangezien we het wél warm hadden, maar daarom nog niet met zélfmoordplannen rondliepen, zijn we daarna maar teruggelopen naar waar we vandaan kwamen.
Zolang als we ze konden zien hielden de soldaten hun schiettuig op ons gericht.
De rest van de tijd zijn we maar gewoon in het hotel gebleven (drie van de anderen die net als wij op een vliegtuig moesten wachten, hadden ook een poging gedaan om 'iets van de stad te zien', veel verder dan de tweede hoek waren die niet gekomen, zij kregen een gewapend escorte terug).
Op welke plek we ook naar buiten keken, er was altijd minstens één oplettende gleufhoed zichtbaar.
Dat maakte dat we ons héél érg welkom voelden in dat land, zo véél 'bescherming' voor ons.
We kregen toen ook wel een idee waarom de lokale bevolking zo totaal niet in het straatbeeld te zien was.
In de bus naar de aansluitende vlucht (wég, wég van daar) zagen we dat het vliegveld eigenlijk een complete oorlogszone was.
Eenmaal terug thuis hebben we het nieuws van de voorbije periode driftig nagespeurd, op zoek naar een revolutie als mogelijke reden voor al dat militair vertoon, maar we konden niks vinden, het was daar blijkbaar de normale gang van zaken.
Het kan natuurlijk zijn dat de kaarten inmiddels stevig geschud zijn (dat hebben we niet meer bijgehouden, na verloop van tijd vervaagde de impact van die belevenis en daarmee de noodzaak om te weten wat er speelde), maar die ervaring maakt natuurlijk wel dat ik bewondering heb voor de bevolking die in opstand komt, daarmee vergeleken zijn onze stakingen en protesten boe-geroep voor watjes.
Jouw suggestie om het koningshuis in de uitverkoop te doen mag op mijn volle steun rekenen (waarschijnlijk ook op die van Balk en holmaten, want die zijn al een tijdje structureel bezig met de totale uitverkoop van ons land).
Balkeneind gaat daarin echter zó ver, dat er mogelijk sprake is van lándverraad, en als er alleen maar sprake kan zijn van landverraad in oorlogssituaties, zullen Balk en co zich dienen te onderwerpen aan ons oordeel (standrechtelijk graag, geen medelijden met oorlogsmisdadigers), want volgens hen heeft het Nederlandse volk, door op 01 juni massaal tégen de eurowet te stemmen, een oorlogsomgeving gecreëerd, of zoiets kroms.
Maar daar wilde ik het nu niet over hebben.
Wél wilde ik enige opmerkingen plaatsen bij het privatiseren van het koningshuis:
Gezien de hoeveelheid kapitaal waarover de inwoners/leden van deze tent (of club, of organisatie, of simpelweg dit bedrijf) kunnen beschikken, lijkt mij een acute subsidiestop ruim gerechtvaardigd, niks afbouwen.
Ik stel daarentegen gewoon een beursgang voor, adepten kunnen zich tegen een bepaalde (voor hén hopelijk minimale) inleg de nodige aandelen verschaffen, via de aandeelhoudersvergaderingen wordt de winstuitkering geregeld en beleid gemaakt op de verkoop van het product.
Allerlei clubs die zich nu met oranje gelieerd hebben (of voelen) dienen in staat gesteld te worden officiële licenties te verkrijgen (waarschijnlijk tegen royale kosten, maar je moet er als orangist iets voor over hebben).
Daar had ik nog niet over nagedacht, maar jouw opmerking over die watermanager wekte de gedachte in me op dat er misschien wel een of ander uit de grond getrokken en gebotteld nep-water (al dan niet met koolzuur- of lachgas, sorry, dat laatste zou cynisch zijn) op de markt gebracht kan worden (daar kun je de grondwaterstand ook mee omlaag brengen), och, ik heb zo nog ideeën zat.
Als het koningshuis ze wil overnemen kunnen ze me het beste een goedbetalende baan aanbieden.
Alleen, die kinderfoto's waar jij het over had, dat weet ik nog zo net niet en dan denk ik niet in de eerste plaats aan het portretrecht, maar vooral aan kinderporno, wat zo'n foto al gauw is.
Hoewel, met de heersende inlandige klasse-justitie lopen de oranjes niet eens zoveel risico, ik bedoel, die Tonijn van die laptop zit ook niet in de bak ook al had ie echte kinderporno op z'n harde schijf gezet.
Laat die laatste opmerking maar zitten.
Privatiseren dus, dat koningshuis.
Een reactie posten