woensdag 3 mei 2006

Maarten van Rossem: naïeve VS-fan

Bij hoge uitzondering heb ik gisteravond enkele uren naar de TV gekeken, en bij nog hogere uitzondering nog wel naar een van de door mij verafschuwde commerciële zenders. Ik kon het niet laten, want Peter R. de Vries zou onthullingen doen over de moord op John F. Kennedy, een misdaad die me altijd is blijven intrigeren. Inderdaad: ook ik weet nog wat ik aan het doen was toen het nieuws bekend werd. Ik was toen zo'n 15 jaar oud en zat in de achterkamer van mijn ouderlijke woning naar AFN (American Forces Network, een van de weinige zenders waarop indertijd pop-muziek te horen was) te luisteren, toen de uitzending onderbroken werd met het bericht dat Kennedy was neergeschoten. Mijn moeder, die in de voorkamer naar de TV zat te kijken, wilde me niet geloven, want ze kon zich niet voorstellen dat de TV-uitzending niet onderbroken zou worden voor een dergelijk belangrijk bericht. Het had toen nog heel wat voeten in de aarde voordat de NTS het nieuws bracht...

Zodra het rapport van de Commissie Warren beschikbaar was, heb ik het gekregen van mijn ouders (ik mocht het zelfs op de literatuurlijst Engels voor mijn eindexamen middelbare school zetten) en daarin viel me al op hoe wankel de 'bewijsvoering' was. In grote lijnen kwam het er ongeveer op neer dat Lee Harvey Oswald de enige was die op het moment van de aanslag aanwezig was op de plaats waarvandaan geschoten zou zijn en dat er hulzen van kogels gevonden waren op de plaats waar hij zich opgehouden zou hebben. Bovendien zou hij nog pro-Castro zijn geweest en had hij enkele jaren in de Sovjet-Unie gewoond.

Hoe dan ook: Peter R. de Vries liet o.a. foto's zien van de sectie van Kennedy, waaruit bleek dat de officiële weergave van de wonden bij Kennedy erg afweek van de werkelijkheid. Verder bracht hij nog interviews met enkele mensen die bepaalde vooronderstellingen, die door de Warren Commission voor waar waren aangenomen, onderuit haalden. Uit een en ander zou blijken dat er sprake was geweest van een complot van de CIA en de mafia. In dit verband werd er ook nog op gewezen dat de wapenindustrie en de olieboeren niet erg gelukkig waren met het gegeven dat Kennedy de Verenigdestaatse betrokkenheid bij de oorlog in Vietnam wilde beëindigen (ook van zijn verklaringen hierover heb ik gisteren voor het eerst beelden gezien, hoewel ik al wel eerder geluidsopnamen had gehoord). Het is tekenend dat Kennedy's opvolger, zijn vice-president Lyndon Baines Johnson (de "LBJ" uit de musical Hair), binnen een week na zijn aantreden de oorlogsinspanningen in Vietnam dramatisch opschroefde. De mafia, die Kennedy waarschijnlijk bij de presidentsverkiezingen van 1960 aan zijn nipte meerderheid had geholpen, was heel niet gelukkig met de aanstelling van Robert Kennedy als minister van justitie, omdat deze aan de bestrijding van de georganiseerde misdaad zijn eerste prioriteit had gegeven.

Maarten van Rossem krijgt in de Metro van vandaag ruim plaats om het scenario van De Vries te bekritiseren. Hij is er nog steeds van overtuigd dat de officiële versie de juiste is: "Het was gewoon Oswald die Kennedy heeft neergeschoten." Hij vindt het verhaal van De Vries (dat overigens al -zij het met gedeeltelijk andere bijzonderheden- eerder uitgedragen is, o.a. door Jim Garrison) "uiterst onwaarschijnlijk".

Van Rossem mag dit natuurlijk vinden, en ik wil best geloven dat hij (zoals de Metro zegt) een "VS-deskundige" is, maar hij is dan toch vooral een naïeve VS-deskundige, want ook het officiële verhaal rammelt aan meer dan één kant. Oswald was (dit wordt ook door de Warren Commission vermeld) een middelmatig schutter, hij gebruikte een niet al te goed geweer, en bovendien moet hij in luttele seconden drie schoten hebben afgevuurd op een zich van hem verwijderend doelwit, dat bovendien soms nog verscholen ging achter bomen of verkeersborden. Dat is, dunkt mij, toch ook 'uiterst onwaarschijnlijk'!

Van Rossem voert als bewijs voor de onwaarschijnlijkheid van het door De Vries geschetste scenario nog aan, dat het anders wel in de belangrijkste Verenigdestaatse kranten gestaan zou hebben: "Ik heb hier toevallig de New York Times voor me liggen, denk maar niet dat ze aandacht besteden aan dit verhaal." Ook dit is natuurlijk erg goedkoop. Het feit dat SBS-6 de uitzending gisteren gepland had, hoeft natuurlijk niet te betekenen dat de New York Times op hetzelfde moment over de gegevens zou beschikken. En als dat zo was, is het natuurlijk alleen maar logisch dat een serieuze krant als de New York Times voor publicatie probeert meer aanwijzingen te vinden. De redactie zal niet graag zijn vingers willen branden aan de CIA of de mafia...

Geen opmerkingen: