Misschien vinden jullie dit een wat boude bewering, maar ik zal even mijn gedachtengang toelichten.
Eerder vandaag schreef ik onder de titel Wat de mensheid nodig heeft is ONTGROEI! over de Belgische beweging Respire en de Franse Décroissance, die beide de noodklok luiden over de overconsumptie, die uiteindelijk onze wereld onstuitbaar de vernieling in zal helpen.
Later zat ik nog wat na te denken over dat interview en bedacht ik dat die overconsumptie niet alleen in de toekomst tot ellende gaat leiden, maar dat ook tegenwoordig al doet. Immers, waarover gaan op dit moment de oorlogen in Irak en Afghanistan? Om aardolie, en om de macht in het olierijkste deel van de aarde.
De obsessieve behoefte om controle te hebben over de aardolievoorraden (en overigens ook over andere delfstoffen), maar ook om oerwouden te kappen e.d. heeft alles te maken met onze consumptie-drang.
Voor alles wat we nodig hebben zijn grondstoffen nodig. Bedenk alleen maar eens hoeveel hout er in een bankstel gaat, hoeveel metaal er nodig is voor een auto, hoeveel plastic (dat gemaakt wordt uit aardolie) en allerlei metalen er in een TV-zitten, of hoeveel aluminium er gestoken wordt in de productie voor al die bierblikjes (terwijl het gezonder voor ons zou zijn om gewoon thee, koffie of water te drinken - of fruit te eten). Voor de productie van dat alles is energie nodig (electriciteit, opgewekt met aardgas, aardolie of steenkolen) en al die producten moeten met grote vrachtwagens vervoerd worden, die allemaal samen kolossale hoeveelheden dieselolie opslurpen.
Het is dus van groot belang voor degenen die willen dat het consumisme blijft bestaan om een greep te houden (of krijgen) op de slinkende voorraden aan aardolie, andere delfstoffen en grondstoffen.
Wie hebben er werkelijk belang bij dat consumisme? Niet wij, ook al hebben velen onzer zich laten aanpraten dat ze allerlei overbodige zaken nodig hebben om mee te kunnen tellen, of dat we perse in Thailand of Indonesië op vacantie moeten (ook kolossale hoeveelheden vliegtuigbrandstof, uit aardolie). Wij doen alleen mee omdat we denken dat dat erbij hoort - en er misschien intussen ook zó aan gewend zijn geraakt dat we ons vervelen als we niet elke week iets "spannends" kunnen doen - meubelboulevard, pretpark, lang weekend Londen (met het vliegtuig natuurlijk).
Degenen die wérkelijk willen dat deze situatie zo lang mogelijk gehandhaafd blijft zijn tevens degenen die er het minst van zullen merken als het écht over is. Dat zijn namelijk degenen die over de rug van de arbeiders en de consumenten hun bankrekeningen tot barstens toe vullen (en blijven vullen) met meer geld dan zijzelf en diverse generaties van hun nabestaanden ooit zullen kunnen opmaken. Het zijn, kortom, mensen waarvoor gewone consumenten zich geen moment druk hoeven te maken, en zij zijn degenen die werkelijk schuldig zijn aan oorlogen en aan de uitputting van het milieu: wij kopen hun rotzooi, maar zij maken ons zo gek dat we die troep kopen door hun reclame, door hun speciale aanbiedingen als ze met voorraden blijven zitten en met de hersenspoelende 'boodschappen' in films en soaps.
Het enige wat wij moeten doen voor een gezonder milieu is nadenken over wat wij wérkelijk nodig hebben voor ons geluk - zeker als we er ook rekening mee houden dat onze kinderen en kleinkinderen net zoveel recht hebben op geluk als wijzelf.
Het is wel leuk als je naar de supermarkt kunt in je auto en dan in de parkeergarage kunt uitstappen als het weer eens regent, maar is het nu wérkelijk zo erg om een keertje nat te regenen? Ook ik klaag (als fietser, regelmatig over de regen, maar als het regent kom ik met mijn regenpak toch droog op mijn werk en als je per ongeluk eens een keertje natregent, neem je gewoon thuis een lekkere douche en voel je je weer helemaal lekker.
Denk maar eens na over het bovenstaande!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten