Maar stel je nou eens voor... [overgenomen artikel]

Stel je eens voor, beeld je eens in; je hebt een mooi huis, een gelukkig leventje. Je hebt een goede baan en genoeg financiële middelen. Kortom je leeft onbezorgd met je familie vergelijkbaar met hoe je nu leeft.

Op een dag komt er opeens een onbekende man. Hij neemt je baan van je af en scheidt jou van je familie. Je wordt verdreven uit je huis naar de achtertuin. Er wordt een muur om je heen gebouwd en je moet daar zien te overleven met weinig tot geen middelen. Je roept en je blijft roepen dat alles wat je aangedaan wordt onrechtvaardig is, maar er is geen enkele ziel die er gehoor aan geeft. Het besef dat er geen hulp van buitenaf zal komen en dat je er alleen voor staat wakkert het verzet in je aan. Je raapt een steentje op en doet een poging om het naar het huis te gooien. Het steentje maakt nog niet eens een barstje in het grote, stevige huis. Wanneer de huidige bewoner van het huis er achter komt ontsteekt hij in woede. Jouw steentje wordt beantwoord met een kogel door je hoofd.

Volgens de omwonenden was het je eigen schuld en was de onbekende man genoodzaakt om uit zelfverdediging zo te handelen. De agressor is het slachtoffer. Jij bent dood en tegelijkertijd de boosdoener.

Is dit niet absurd? Is dit niet de omgekeerde wereld? Is dit niet (simpel beschreven) vergelijkbaar met de situatie in Palestina en de reactie van de westerse wereld (en in het bijzonder van Nederland)?

De premier van Nederland, de heer Balkenende, heeft gereageerd op de situatie in Palestina door te zeggen dat hij begrijpt dat Israël in actie is gekomen. De raketbeschietingen van de Hamas konden volgens onze premier niet onbeantwoord gelaten worden door Israël.
De VVD en Christenunie hebben ook begrip voor het Israëlische optreden, want honderdduizenden(!) Israëlische burgers worden al jarenlang(!) geterroriseerd door Hamas-raketten uit Gaza.

Dit is de stem van Nederland naar de Nederlanders en de rest van de wereld toe. De talloze onschuldige burgerslachtoffers, waaronder veel kinderen hebben er met indirecte bewoordingen zelf om gevraagd. Zo wordt de kwestie door onze politici, die normaliter hun mond vol hebben van ‘rechtvaardigheid’ en ’strijden tegen onrecht’, afgedaan.

Ik vraag me af hoe de VVD en Christenunie aan hun getallen komen. Ik vraag me af of ze net zo stellig zijn over de honderdduizenden slachtoffers, die de Israëlische staat heeft gemaakt. Ik vraag me af of ze het verdrijven van de Palestijnen van hun grondgebied, het vernietigen van hun infrastructuur en waterbronnen en het beschieten van stenengooiende jongens met tanks ook als terrorisme ziet? Of is het dan opeens anders?

Volgens mij hebben deze politici last van een korte termijn geheugen. Recent nog maakte Turkije zich gereed om Noord-Irak binnen te vallen. Dit nadat er al jarenlang honderdduizenden, zo niet miljoenen burgers zijn geterroriseerd door aanslagen van de PKK. De politici struikelden over elkaar heen en waren er als de kippen bij om het te veroordelen.
Mijn vraag is wat is er nu zo anders? Waarom werd het ondernemen van actie door de Turkse overheid wel sterk veroordeeld en waarom is er nu opeens wel begrip voor het optreden van Israël (de bezetter). Waarom ontbreekt er iedere vorm van veroordeling?

Nederland is ooit, in een niet al te verre verleden, door Duitsland bezet geweest. Het Nederland van nu is een vrij land, mede dankzij het verzet van toen. Hoe kan het dat zo recent na dato een ander land dat bezet is geen verzet zou mogen plegen? Hoe kan het dat ieder vorm van verzet tegen de bezetter als terrorisme wordt afgedaan?
Waren de verzetstrijders van toen in Nederland dan ook terroristen? Zou Nederland er om gevraagd hebben om gebombardeerd te worden, na zich verzet te hebben tegen de bezetters? Zou een soortgelijke reactie van de Duitsers eenzelfde begrip kweken?

Hoe komt het dat deze politici opeens 180 graden gedraaid zijn in hun mening?

Deze belachelijke situatie en de nog belachelijkere steunbetuigingen lijken het verstand te boven gaan. Deze waanzin lijkt alle logica te overstijgen.

Het lijkt wel alsof de aarde de tegengestelde richting in draait, alsof wit zwart is geworden en zwart wit, alsof ja nee is geworden en nee ja. Het lijkt wel alsof het goede, het kwaad is geworden en het kwade goed..

Reactie (van 8 januari) door Sevim Aktaran op een artikel op het blog van Anja Meulenbelt