donderdag 16 maart 2006

One Trick Pony

Ik heb het over George Double-Me Bush: hij heeft ooit één truukje geleerd (oorlogje spelen) en dat is het enige dat hij in zijn verdere leven wil (en kan?).

Vandaag is eindelijk zijn, al lang verwachte, nieuwe nationale veiligheidsstrategie gepubliceerd. Ik heb voorlopig alleen wat achtergrond informatie gelezen in de Washington Post en de inleiding. Misschien probeer ik de hele tekst nog eens heel kritisch te lezen, al zal daar waarschijnlijk niets positiefs uitkomen. Bush bevestigt vooral de politiek die hij al jaren aan het volgen is.

Om het niet al te eng te maken, zal ik me op dit moment beperken tot een vertaling van een deel van Bush' inleiding (als de vertaling wat houterig is, hoop ik dat jullie de gevoelens van misselijkheid die deze angstaanjagende mooipraterij opwekt als verzachtende omstandigheid in aanmerking willen nemen).
"Mede-Amerikanen,
Amerika [hij bedoelt: de VS] is in oorlog. (...)
De idealen die onze geschiedenis geïnspireerd hebben -vrijheid, democratie en menselijke waardigheid- inspireren steeds meer mensen en naties over de hele wereld. (...)
We zijn in gevecht geweest tegen terroristische netwerken, waarbij we onze vijand verzwakt hebben, maar nog niet verslagen. [terwijl Bush toch suggereerde dat dat met een rotgang afgehandeld zou zijn - maar ja, dat dachten zijn voorgangers ook over Vietnam](...)

We hebben samen met het Afghaanse volk het Taliban-regime (de beschermers van het Al Q'aida netwerk) ten val gebracht en in plaats daarvan een nieuwe, democratische regering aan de macht geholpen.[maar al met al zijn het nog steeds de Taliban die in Afghanistan aan de touwtjes trekken] (...)
De terroristen hebben dramatische moorddaden gepleegd -van de straten in Fallujah [waren het niet de Verenigdestaters die daar chemische bommen uit hun vliegtuigen gooiden?] tot in de Londense metro[dat was toch waar de Britse politie een onschuldige Braziliaanse electriciën met kogels doorzeefde?] (...).
We hebben gekozen voor leiderschap in plaats van isolationisme, en voor het bevorderen van vrijhandel en open markten in plaats van protectionisme. We hebben ervoor gekozen nu uitdagingen te lijf te gaan en ze niet te laten liggen voor toekomstige generaties. We vechten in het buitenland tegen onze vijanden in plaats van af te wachten totdat ze in ons land komen. We streven ernaar de wereld vorm te geven in plaats van ons door de wereld te laten vormen; we streven ernaar gebeurtenissen gunstig te beïnvloeden in plaats van ons eraan over te leveren."
Als je je na lezing nog niet misselijk voelt, lees deze tekst dan nog een keer aandachtig, woord voor woord, en probeer de praktische consequenties ervan te doorgronden... En wie écht ziek wil worden kan de hele tekst vinden op de site van het Witte Huis.

1 opmerking:

Anoniem zei

Inderdaad, het origineel gezien; een tekst waarvan men inderdaad onpasselijk wordt. Toch zie ik dit soort verwoording van Amerikaanse angst in een historisch perspectief: de Pilgrim fathers gingen naar amerika omdat ze vervolgd werden wegens hun geloof (ze hadden dus ook best in Delfshaven kunnen blijven); de Ieren vluchtten voor de honger; de Joden omdat ze na 2000 jaar vervolging hier wellicht de laatste kans zagen, kortom: in Amerika wonen eigenlijk alleen vluchtelingen: ze kunnen nergens meer heen! En een kat in het nauw maakt rare sprongen: de gegeven tekst is daarvan een typisch voorbeeld.