woensdag 26 april 2006

Meer racisme onder jongeren... maar waarom?

De Metro meldt vandaag dat de jeugd 'steeds racistischer' wordt. De interessante vraag naar de redenen daarvan wordt echter niet gesteld, en juist die is van het grootste belang. Het is immers pas mogelijk het racisme te bestrijden of op te lossen, wanneer duidelijk is waardoor het toegenomen is.

Laat ik daarom maar eens wat mogelijke redenen uit mijn (figuurlijke) pet schudden:

1. Het onderwijs in Nederland wordt steeds slechter. Het leidt steeds meer mensen op tot specialisten op een bepaald vakgebied (zeg maar: tot vakidioten) en hecht steeds minder waarde aan ontwikkeling van de intelligentie, het zelfstandig denkvermogen. Dat ligt -voordat docenten zich aangevallen gaan voelen- aan het steeds technocratischer studiepakket, zoals de Nederlandse régimes van met name het laatste decennium dat aan het onderwijs hebben opgelegd.

2. Politici hebben er steeds minder moeite mee om in te spelen op latente onrustgevoelens en gevoelens van onvrede bij de kiezers. Omdat 'de mens' van nature een beetje huiverig is voor zaken die hij niet kent of begrijpt, is het erg voor de hand liggend voor politici om daarbij hun pijlen te richten op de allochtone medemens, die vaak zelf (veelal onbewust) irritaties oproept, omdat hij niet weet of begrijpt wat de 'Nederlandse samenleving' van hem verwacht. Het is een kenmerk van enge régimes, dat zij tegenstellingen niet proberen tot een oplossing te brengen, maar juist aanwakkeren om zo de aandacht af te leiden van het eigen falen en/of van onpopulaire maatregelen.

3. 'De politiek' heeft schijt aan de 'burger', die zich daardoor misbruikt voelt. De burger heeft echter niet de mogelijkheid om naar boven, naar de politici, te trappen, en trapt daarom maar naar beneden, naar degenen die binnen Nederland een relatief kleine groep vormen, maar vooral ook die gemakkelijk te identificeren zijn: mensen met een andere huidskleur of met een andere taal. Dit leidt de aandacht af van de eigen problemen en neemt het gevoel van onmacht, machteloosheid weg: 'Den Haag trapt mij wel de modder in, maar ik zorg dat ik anderen in de modder trap, zodat ik zelf niet meer onderaan in de modder lig'.

Is er een wezenlijk verschil tussen deze drie mogelijke redenen? Ja en nee. De zichtbare redenen zijn verschillend, maar in de basis zijn alledrie het gevolg van slecht functionerende régimes. Wanneer een regering haar verantwoordelijkheden niet kent en vooral haar eigen belangen dient (bijv. door zich 'neoliberaal' op te stellen, waardoor de regeringsleden na hun regeerperiode in ieder geval op interessante baantjes kunnen rekenen), verdient ze afgezet (en eigenlijk strafrechtelijk vervolgd) te worden.

Het vervelende is dat door het verslechterende onderwijs de kiezers ook steeds moeilijker in staat zullen zijn de vinger op de etterende plekken te leggen, waardoor de niet functionerende regeringen (régimes) dus steeds minder moeite zullen hebben om hun misbruiken te continueren en om bij nieuwe verkiezingen herbevestigd te worden. Het is kortom een vicieuze cirkel: door slechte regeringen wordt het onderwijs slechter, door slechter onderwijs krijgen de slechte regeringen nog meer macht, waardoor het onderwijs nog slechter wordt, enz.

Partijen die deze vicieuze cirkel zouden kunnen doorbreken bevinden zich daarbij in een moeilijke positie: zij moeten hun politieke standpunten op eerlijke wijze brengen en mogen daarbij geen goedkope demagogische praatjes gebruiken.

Op korte termijn zie ik geen oplossing, alleen een tussenoplossing en die bestaat erin dat bij verkiezingen de half-fatsoenlijke PvdA een aanzienlijke macht vergaart (en GroenLinks, voor mij een partij van hetzelfde kaliber, ook een beetje), met daarnaast een relatief sterke SP. De PvdA zou dan samen met GroenLinks een regeringscoalitie moeten vormen met een krachtige oppositie van de SP. PvdA en GroenLinks samen zouden in ieder geval de scherpste kantjes van de huidige situatie kunnen wegvijlen, terwijl de SP door het voeren van een krachtige oppositie verdergaande voorstellen onder de aandacht kan brengen, die in een aantal gevallen ook door de regerende coalitie kunnen worden overgenomen.

Geen opmerkingen: