dinsdag 18 april 2006

Laat die Rumfles nog maar een keer rondgaan...

Donald Rumsfeld, de Verenigdestaatse minus-ter van oorlog, heeft naar aanleiding van de kritiek op zijn activiteiten (die overigens slechts een klein deel van zijn enge verleden betreft) vandaag te kennen gegeven dat niemand onmisbaar is, maar dat hij niet van plan is op te stappen vanwege de kritiek van een paar gepensioneerde generaals.

Waarom zou hij zich ook druk maken? Bush heeft hem afgelopen vrijdag nog een pluim in zijn kont gestoken: "Don Rumsfeld doet goed werk. Hij is niet alleen bezig met het omvormen van het leger, hij is ook bezig met een oorlog tegen het terrorisme - hij helpt ons een oorlog tegen het terrorisme te strijden. Ik heb een sterk vertrouwen in Don Rumsfeld."
"Ik hoor de opmerkingen. En ik lees de voorpagina [volgens mij eerder de krantenkoppen]." "Maar ik ben degene die beslist. En ik beslis wat het beste is. En wat het beste is, dat is dat Don Rumsfeld aanblijft als minister van defensie." (Reuters, vandaag)

Het Nederlandse spreekwoord is duidelijk: Soort zoekt soort. En voor als anglofonen hier misschien ooit terecht zouden komen: Birds of a feather flock together...

Geen opmerkingen: